Via deze rubriek deel ik deze bekende en minder bekende uitspraken met jullie.
Mijn bedoeling is om met jullie van gedachten te wisselen:
- Zijn jullie het eens met de quote? Waarom wel of niet?
- Waaraan doet deze jullie denken?
- …
De hele samenleving draait op een ander ritme in deze tijden van corona.
Sommigen hebben een veel drukker werkrooster (zorgsector, onderwijs, ...) en dus minder tijd om te lezen.
Anderen hebben dan weer een beetje extra tijd door thuiswerk of technische werkloosheid, maar de concentratie ontbreekt hen dan weer om veel te lezen.
Over het algemeen lijkt er dan ook minder gelezen te worden.
Daarnaast hoor je ook dat er ándere zaken gelezen worden.
Zo lijken boeken die minder concentratie vergen meer in trek te zijn.
Wat ook opvalt, is dat sommigen nu net de neiging hebben om boeken te lezen die aansluiten bij de huidige thematiek van de pandemie. Denk bijvoorbeeld aan De pest van Albert Camus.
De quote die vandaag centraal staat, gaat hier eigenlijk ook een beetje op in:
Lees jij om bepaalde zaken niet te vergeten? Om onderwerpen zoals oorlog, ziekte, onrecht, ... een stem te geven?
Of ben je eerder geneigd om je onder te dompelen in fantasie, inspiratie, ... zodat je een beetje afleiding vindt van de trieste alledaagse realiteit?
Laat het hieronder weten!
Ik denk dat ik toch meer lees om te vergeten, als ik tussen deze twee moet kiezen (want ik lees ook om dingen bij te leren). Ik ben mij vaak maar al te bewust van de erge, trieste, pijnlijke dingen die in de wereld gebeuren... en leef ook sterk mee met wie daaronder lijdt. In mijn leesvoer zoek ik dan ook tegengewicht, in de vorm van inspirerende, hoopgevende verhalen, waarin tegenstand en uitdagingen overwonnen worden, of waarin wonderbaarlijke, bijzondere dingen aan bod komen, die schijnbare beperkingen ('dat kan niet') doorbreken.
ReplyDeleteWat heb je dat toch weer mooi verwoord, Petra!
DeleteEn eigenlijk geldt voor mij (ook alweer) hetzelfde als voor jou 😉
Hoewel heel wat verschillende genres mij weten te boeien, valt mij de laatste maanden op dat ik een uitgesproken voorkeur vertoon voor 2 genres: non-fictie en fantasy.
Heel grappig eigenlijk, want in feite vormen ze zowat elkaars tegenpool: realiteit versus fantasie, feiten/logica versus creativiteit (hoewel deze zaken natuurlijk in beide genres kunnen zitten), ...
Het vormt meteen een mooi beeld van de persoon achter Tau, want ik hou zowel van wetenschap als van taal, zowel van regels als van afwijken van de gebaande paden, ... 😊
Daar heb ik een soort evenwicht in. Ik lees ellende als ik dat op dat moment aan kan. Als de emmer vol is door te veel ellende in het (persoonlijk) leven of omdat ik mijn quote in ellende in boeken heb bereikt stap ik graag over naar iets luchtigers. Maar daar is ook quote namelijk de bluh quote want met te veel luchtigs komt leegheid en vervlakking en dan stappen we weer over naar de ellende en het lijden enzo
ReplyDeleteDát is nu eens een origineel antwoord, Saskia 😄
Delete